Nieuw onderzoek van Curtin University onthult een contra-intuïtieve waarheid: soms is de meest effectieve weg naar welzijn niet het meedogenloos najagen, maar weten wanneer je onbereikbare doelen moet opgeven. Een uitgebreide analyse van meer dan 235 onderzoeken, met meer dan 1.400 bevindingen uit de psychologie, gezondheids- en sociale wetenschappen, toont aan dat het loslaten van onmogelijke doelen stress, angst en depressie vermindert.
De paradox van volharding
Jarenlang heeft de motiverende cultuur het belang van niet-aflatende toewijding benadrukt. De studie, gepubliceerd in Nature Human Behavior, betwist dit idee echter. Onderzoekers ontdekten dat het rigide vasthouden aan doelen die buiten bereik liggen, een aantoonbare tol eist van de mentale en zelfs fysieke gezondheid. De kernboodschap gaat niet over het opgeven van ambitie, maar over het adaptief stellen van doelen – het vermogen om te herkennen wanneer een pad onhoudbaar is en dienovereenkomstig te veranderen.
Hoe loslaten het welzijn herstelt
Het onderzoek benadrukt een belangrijk onderscheid: eenvoudigweg opgeven versus aanpassen doelen. Dit laatste – het verschuiven naar nieuwe, haalbare doelen – bleek het doel en de levenstevredenheid te herstellen. Dit suggereert dat het loslaten geen teken van zwakte is, maar een strategische stap in de richting van zelfbehoud en hernieuwde motivatie.
Individuele factoren die een rol spelen
Het onderzoek onderstreept dat er geen one-size-fits-all aanpak bestaat. Factoren zoals persoonlijkheidskenmerken, coping-mechanismen, sociale steun en levensomstandigheden hebben allemaal invloed op de manier waarop individuen op obstakels reageren. Mensen met sterke sociale netwerken kunnen bijvoorbeeld veerkrachtiger zijn en beter toegerust om hun doelen bij te stellen, terwijl degenen die geen ondersteuning hebben er mogelijk meer moeite mee hebben.
De rol van flexibiliteit
Hoofdonderzoeker Dr. Hugh Riddell legt uit dat flexibiliteit cruciaal is. “Het vasthouden aan onmogelijke doelen kan een echte tol eisen, waarbij uit eerder onderzoek blijkt dat dit kan leiden tot meer stress, een slechter welzijn en zelfs tot fysieke gezondheidskosten zoals ziekte”, zegt hij. “Maar loslaten en – cruciaal – opnieuw bezig zijn met nieuwe doelen bleek het doel en welzijn te herstellen.”
Wat het onderzoek betekent
Het onderzoek bundelt een grote hoeveelheid eerder werk in een conceptuele routekaart die de factoren in kaart brengt die van invloed zijn op het aanpassen van doelen. Het erkent dat motivatie, leeftijd, stressmanagement, relaties, gezondheidstoestand en opvoeding allemaal een rol spelen. Uit het onderzoek blijkt dat het aanpassingsvermogen een cruciale vaardigheid is voor het behoud van de mentale en emotionele gezondheid.
Toekomstig onderzoek
De volgende stap in deze onderzoekslijn is het bepalen van de optimale timing voor het loslaten of aanpassen van doelen. Het doel is om het punt te identificeren waarop volharding contraproductief wordt en aanpassing noodzakelijk wordt. De onderzoekers hopen een genuanceerder inzicht te krijgen in hoe individuen met uitdagingen om kunnen gaan zonder hun welzijn op te offeren.
Uiteindelijk daagt dit onderzoek de conventionele wijsheid rond het stellen van doelen uit. Het suggereert dat de meest effectieve weg naar succes soms niet een meedogenloos streven is, maar de moed om los te laten en de energie te richten op beter haalbare doelstellingen.
