Een Duitse ingenieur die verlamd is, werd zaterdag de eerste rolstoelgebruiker die een ruimtevlucht maakte en begon aan een suborbitale reis met Blue Origin. Michaela Benthaus, die zeven jaar geleden verlamd raakte bij een mountainbike-ongeluk, vergezelde vijf andere passagiers op de 10 minuten durende vlucht boven de Kármán-lijn – de internationaal erkende grens van de ruimte – vertrekkend vanuit West-Texas.
Barrières in het ruimtetoerisme doorbreken
De reis van Benthaus markeert een belangrijke stap voorwaarts in de toegankelijkheid binnen de snelgroeiende particuliere ruimtetoerismesector. Hoewel Blue Origin eerder passagiers met verschillende handicaps heeft gevlogen, waaronder mensen met beperkte mobiliteit, verminderd zicht en gehoor, vertegenwoordigt de deelname van Benthaus de eerste keer dat iemand in een rolstoel een ruimte bereikt. Het bedrijf heeft slechts kleine aanpassingen gedaan om haar tegemoet te komen, wat aantoont dat hun New Shepard-capsule is ontworpen om meer inclusief te zijn dan traditionele ruimtevluchtsystemen.
De vlucht zelf vereiste geen grote veranderingen aan het ruimtevaartuig. De ingenieurs van Blue Origin zorgden voor een transferbord zodat Benthaus zich tussen de capsule en haar stoel kon verplaatsen, en plaatsten een tapijt op de landingsplaats om ervoor te zorgen dat de rolstoel bij de landing onmiddellijk toegankelijk was. Er was al een lift aanwezig op het lanceerplatform om haar toegang tot de capsule te vergemakkelijken.
De bredere context: ruimte als grens van inclusie
Dit evenement is meer dan alleen een persoonlijke prestatie; het benadrukt een verschuiving in de perceptie van wie toegang heeft tot de ruimte. Decennia lang was ruimtevaart voorbehouden aan hoogopgeleide, fysiek capabele astronauten. Nu, met de opkomst van de commerciële ruimtevaart, wordt toegankelijkheid een echt gesprek. De European Space Agency (ESA) heeft ook een reserve-astronaut met een amputatie toestemming gegeven voor een toekomstige vlucht naar het internationale ruimtestation, wat wijst op een groeiende acceptatie van diverse ruimtereizigers.
Het feit dat deze vlucht particulier gefinancierd werd, waarbij de ticketprijzen niet bekendgemaakt werden, is ook van cruciaal belang. Het toont aan dat de financiële barrières voor toegang tot de ruimte kleiner worden, maar niet verdwijnen. Dit schept zowel kansen als ongelijkheid.
De uitdagingen blijven bestaan
Ondanks de vooruitgang onderstreept de zaak van Benthaus de resterende beperkingen. Ze had hulp nodig van de gepensioneerde SpaceX-directeur Hans Koenigsmann en Blue Origin-ingenieur Jake Mills om de capsule na de landing te verlaten, omdat ze niet kan lopen. Dit staat in schril contrast met astronauten die in noodsituaties zichzelf kunnen evacueren.
Benthaus erkent zelf dat maatschappelijke inclusie achterblijft bij de technologische mogelijkheden. ‘Ik hoop echt dat het zich opent voor mensen zoals ik, net zoals ik hoop dat ik nog maar het begin ben’, zei ze, en benadrukte de noodzaak van bredere systemische veranderingen in de toegankelijkheid, zowel in de ruimte als op aarde.
De vlucht bracht het totale aantal Blue Origin-ruimtereizigers op 86, wat de toewijding van het bedrijf aantoont om de toegang tot de ruimte buiten de traditionele grenzen uit te breiden. Blue Origin, opgericht in 2000 door Jeff Bezos, blijft grotere en krachtigere raketten ontwikkelen, waaronder de New Glenn, en heeft tot doel landers naar de maan te sturen.
Deze missie laat zien dat naarmate de commerciële ruimtevaart volwassener wordt, deze het potentieel heeft om inclusiever te zijn. Het herinnert ons er echter ook aan dat echte toegankelijkheid niet alleen technologische oplossingen vereist, maar ook een fundamentele verandering in houding en infrastructuur.
