Niedawne badanie przeprowadzone przez Migraine Trust UK wykazało znaczne nierówności w leczeniu migreny ze względu na pochodzenie etniczne, przy czym mniejszości etniczne zgłaszają gorsze leczenie, obawę przed dyskryminacją i systematyczny brak zaufania ze strony pracowników służby zdrowia. Badanie, w którym wzięło udział ponad 2200 uczestników, pokazuje, jak uprzedzenia społeczne wpływają na dostęp do odpowiedniego uśmierzania bólu.
Nierówny dostęp do opieki zdrowotnej
Badanie pokazuje, że mniejszości etniczne konsekwentnie są gorzej leczone z powodu migreny w porównaniu z respondentami rasy białej. W szczególności:
- 23% respondentów o mieszanym pochodzeniu etnicznym, 19% respondentów z Azji i 16% respondentów rasy czarnej stwierdziło, że pochodzenie etniczne ma negatywny wpływ na jakość ich opieki.
- Tylko 7% białych respondentów miało podobne doświadczenia.
- 37% respondentów rasy czarnej obawiało się dyskryminacji lub niepowodzenia zawodowego z powodu migreny w porównaniu z 26% respondentów rasy białej.
- Prawie jedna piąta (19%) respondentów z Azji i 14% respondentów rasy czarnej obawiała się, że lekarze im nie uwierzą, w porównaniu z 8% respondentów rasy białej.
Liczby te ukazują pewien wzór: systemowa nieufność i uprzedzenia wpływają na jakość opieki otrzymywanej przez grupy marginalizowane. To nie są tylko pojedyncze przypadki; jest to odzwierciedleniem głębszych uprzedzeń społecznych wpływających na opiekę zdrowotną.
Wpływ stereotypów i odrzucenia
Badanie potwierdza osobiste doświadczenia wielu pacjentów, takich jak Abigail Kabiru, która opisuje, jak stereotypy rasowe („Czarne kobiety mogą znieść większy ból”) wpłynęły na jej leczenie. Problemem nie są tylko progi bólu; Chodzi o systematyczną dewaluację doniesień o bólu ze strony mniejszości etnicznych.
Ponadto powszechne jest lekceważenie obaw pacjentów:
- Kobietom często mówi się, że migreny to „tylko problemy hormonalne”.
- Młodzi ludzie są oskarżani o wyolbrzymianie objawów.
„Takie zaniedbanie pogłębia nierówności, pozostawiając wiele osób bez właściwej diagnozy i leczenia.
Awarie systemu i wymagane działania
Dyrektor naczelny Migraine Trust, Rob Music, podkreśla, że ta nierówność nie może być kontynuowana. Głównym problemem jest to, że leczenie migreny nie jest ani ustandaryzowane, ani sprawiedliwe; różni się znacznie w zależności od płci, pochodzenia etnicznego i statusu społeczno-ekonomicznego.
Georgina Carr z Neuroological Alliance twierdzi, że problem odzwierciedla szersze problemy w opiece neurologicznej: pacjenci są odrzucani, błędnie diagnozowani lub porzucani z powodu błędów systemowych.
NHS przyznaje się do problemu, twierdząc, że wszyscy pacjenci powinni otrzymać opiekę wysokiej jakości, niezależnie od ich pochodzenia. Same oświadczenia nie wystarczą jednak bez skutecznych reform.
„Zajęcie się tymi nierównościami nie polega tylko na poprawie opieki zdrowotnej; chodzi o likwidację systemowych uprzedzeń, które marginalizują bezbronne populacje”.
Wyniki badania podkreślają pilną potrzebę zajęcia się tymi nierównościami przez pracodawców, liderów branży opieki zdrowotnej i decydentów. Dopóki nie zostanie to zrobione, migreny będą nadal funkcjonować jako kolejny wymiar dysfunkcji ogólnoustrojowej.
